People change.things go wrong.Shit happens.Life goes on.

Zənnimə görə artıq öyrəşirəm.Hər şeyə.Ətrafımda baş verən hər hadisə artıq adi gəlir mənə.8 gün keçib artıq.Əvvəl əvvəl çox çətin gəlirdi,amma indi hissiyatım ölüb təmiz.Robot olmuşam elə bil.Əvvəl əvvəl hər saatbaşı telefona baxardım,bir mesaj görmək ya da bir iki buraxılmış zəng görmək ümidi ilə.Üstündən bir az da keçmiş facebook-a girərdim.Bir ismarışını görrmək ümidi ilə.Amma dondurulduğun ismarışlarda adının silindiyini görəndə yadıma gəlir.Artıq gecələr sənin mesajlarınla səni hiss etmirəm.Əvvəlki ruh halıma dönmüşəm təkrar.Sən gedəndən sonra elə bil əlinlə içimdən nələrisə götürdün getdin.Boşluq yerləşdirdin içimə.Qəribə bir hiss bürüyüb içimi.Bu nə kədərdir,nə sevinc,nə də peşmançılıq.nə də ayrılıq acısı var içimdə.Ayrılmamışıq ki,onsuz.Sadəcə vaxt istədin düşünməyin üçün.Beynim qarışıb dedin.Lənətə gəlsin!Beynin hər şeyin gözəl getdiyi halda niyə qarışsın ki başa düşmürəm!
Amma mən ayrılmasaq da ayrılığa öyrəşmişəm.İçmədən sərxoşam hər gecə.Və yalnızca musiqi.Artıq ayrılıq ya da təkliyi anladan,təkliyə ithaf olunan musiqiləri silmişəm playlist-imdən.
Son günlər daha çox reggae dinləyirəm.Bu tərz adamı rahatladır.Hər şeyi unudursan.Xüsusilə də oxuyan əgər Bob Marleydirsə!
1)Bob Marley-No woman,no cry. 4)Bob Marley-Bad boys
2)Bob Marley-One Love 5)Bob Marley-Colud you be loved
3)Bob Marley-is this love
Ən çox da bu 5 treki dinləyirəm.Sakitləşdirici notlarlar bol olan oxunduğu zaman insanı qəribə bir emosiyalarla,hisslərlə dolduran Jazz!Drummlar,Basslar,pianino,saksafon və gitara..
Punk rock çox azlıq təşkil edir,amma green day,avril lavigne kimilər durur hələ də siyahıda.Bir də ki,bluz.
Günlərini sayan əsgər kimi gözləyirəm səni.3 demişdin 8ə uzanıb.həftələrə uzanır artıq.zaman vaxt uzandıqca sənin qalıqlarını içimdən qoparır yavaş-yavaş.Hani derler ya,zaman hər şeyin dərmanıdır deyə.
Telefonu söndürmüşəm və özümü yalnızca kitaba qapamışam.Bacardıqca çox oxumaq istəyirəm.Ordakı obrazların içində öz halıma düşən birini axtarıb,onla söhbətləşmək.Və onun sonluğu ilə öz sonluğumu müqayisə etmək üçün.Bu bəlkə də boş təsəllidir.
Arabir komüteri yandırb,sadaladıqlarım treklərlə ovuduram özümü.Bir də yadıma düşmüşkən bayaq 31 çəkdim.Kişilər ümumiyyətlə təkləşəndə acizliklərindən çarəni ya seksdə,ya da 31-də görürlər.Bu iyrənc görünə bilər,amma qadınların səbəbsiz gedişi də sözə sığmaz,tərif etməsi çox çətin olan və mümkün olmayan bir acımasızlıqdır.Dinsizin öhdəsindən imansız gələr misalı.
Və ardından da soyuq duş qəbul elədim indicə...Soyuq su soyumayan hisslərimi soyudur sanki..Səni yuyur beynimdən və ürəyimdən sanki...

bu günlər ömürdən keçər...

Bunca pisliyin ortasında hərdən yaxşılar da olur.monotona düşən bunca adamın içində hərdən pedalları fırlatmayan birilərini görürsən.hərdən qəfəsin içində olduğun halda çöldə dolaşan insanları görürsən.və qaçasın gəlir.dönüb baxırsan və bütün bir ətrafının qəfəslərə necə aşiq olduğunu görürsən.Lənətə gəlsin!hər şey özümüzdən asılıdı.yox,hər şey özümdən asılıdı və deyəsən alınır.amma hələ də nəsə çatmır.inkişaf var.3 il əvvəlki malla indiki insan arasında fərq var.Mən Tanrıya inanıram,Tanrı da mənə!Biz bir-birimiz çox yaxşı başa düşürük və o hər şeyi məni sevdiyi üçün edir.Alnıma yazılanlar da,qədər də hər şeyə də inanıram.Özümə də inanıram!Tanrı mənim bunları yaşamağımı istəyir və yaşayıram da!Heç nə və heç kəs bunları əngəlləyə bilməz.bir az da artırmaq lazımdır.mən artıq zamanı buraxmışam.oturub o pisliyin əqrəblərini fırlatmağını gözləyəcək deyiləm.Mən nisbiyəm.Mənim bir vaxtım və missiyam var.Və bu vaxt ərzində missiyamı eləməliyəm.nəysə.indi çox gözəl günlər yaşayıram tək bildiyim.ətrafım,dostlarım,yeni tanışlarım,yeni dostlarım.hərdən öyrəşmək çətin olur,amma vecimə almıram orasını.bu gün çox gözəl gündür.yaşadığım lənətə olası həyatın hər gününü belə yaşamaqdır məqsədimdir! Otur və düşün.Həyatını məhlənin çayxanasında və valideynlərinin dizinin qucağında mı yaşaq istəyirsən yoxsa belində kiçik bel çantası ilə haralardasa yaşamaq.Heç bir məsuliyyət borcluluq,öhdəlik olmadan..Azadcasına.hürr nəfəs alarcasına.Dəyişməyi dərd edirsənsə dəyişmək çox rahatdır.Şəxsən bu mənə belə gəlir.Mən hələ tam azad olmamışam.Bəzi şeyləri bəzi vaxtlar zamana buraxmaq lazımdır.Və Tanrıya.
Tanrı əslində dürüstdür bizə qarşı.Sadəcə lənət olası kor gözlərini aç və gör.Bilmirəm niyə bunları yazıram,amma hərdən içimə dolan müsbət enerjini boşaltmaq üçün.içimdən qışıqırmağım gəlir.Amma bunca müsbət enerjini,hissləri və sevinci bərbad etmək olmaz!bir qışqırıqla hər şey itir.mən itirmək istəmirəm artıq,mən qazanmaq istəyirəm.Haqqım olanı istəyirəm artıq.mən nyaşamaq istəyirəm,mən o hissləri doya doya yaşamaq istəyirəm.bunlar azdır,doymuram bir az da ver.Gətir,cibimdə yer var doldur dibinə qədər.
İnsanlar çox qəribədir,içi mən qarışıq.Həmişə bir şeylərin yaxşı olmağını istəyirəm və olmadığında da Tanrını pisləyirəm,onda günah axtarıram.Amma indi isə razıyam.Sanki Tanrının mənə borcu varmış kimi.Bu qədər şey edib,daha nə etsin zibil pislik də deyirəm.Bu qədər sərhəd məftili qırdım.arxası da gələcək,əminəm gəlməlidir də.bu yazdıqlarımı oxuyub özünə bir şeylər götürməyi düşünmə.bunları özümçün yazdım.sadəcə boşaldım.Günlük.elektron günlük kimi bir şey.yeni xoş gündə,xoş duyğularla və müsbət enerjiylə görüşmək ümidi ilə.səni tanımıram,amma sevirəm.yanında duranı da.bunu oxuyarkən sənə sms yazanı da.başının üstündə duranları da.Hər kəsi sevirəm.Mən sevəcəm və sevgim artacaq.Sənin də artacaq.Ətrafa nə verərsən o da sənə gəlir.Sistem belədir lənətə gəlsin!Nəyi gözləyirsən ki bundan artıq.İstifadə qaydası ortadadır həyatın,yaşa həyatını....

bir adamdan daha ötə

Yeni bir gün başlatdım indidən bu yana.eynilə dünənlərdə başlatdığım kimi.heç nəyin heç nədən fərqlənib edəcəyi yoxdur!
Yenə ağzım it kimi qoxur,üstüm yenə iyrənc qoxur,yer qusuntularla doludur..ay..lənət olasun!ayağımı yandırdı nəsə..bu nədi belə?!ıy...siqaret yandırıb yenə zibilə qalmış..ayağımın altına necə gəlib e görən?!bilmirəm,dünən çox içmişdim yenə.
sənə də elə demişdim hə?!daha içməyəcəm,daha çəkməyəcəm və deyəsən demişdim ki uzun müddətdir içmirəm və çəkmirəm.sənə neçə gün demişdim? 10? hə elədir elə.10 demişdim sənə.
Boş ver hamısını boş ver getsin..hər şey boşdu həyatda-bunu deyirəm,amma bəzən səndən də məsuliyyətli qoyun oluram mən bu lənətə gələsi kainatda! her şey çok qarip ya amına koyum!
iIllərdir tanıdığım dostlarım ətrafımda mumya kimidrlər.hər şey çox soyuqdur ağa,üşüyürəm mən.üstümə gödəkcə gətir.atamı da tanıya bilmirəm artıq,girlfriendlərimi də,məllimləri də və lənətə gələsi kitabları da..!.kinolar da sanki çox dəxilsiz çəkilir! hər şey köhnələrdə yaxşı olub.amma indi köhnələr ancaq şəkillərdə qalıb ya da videokasetlərdə..tək xoşbəxtliyim köhnələrə baxmaq ya da köhnələri dinləmək idi.artıq onları da edə bilmirəm.köhnə kasetləri oxudan cihazlar yığışdırılır.yeniləri kəşg edilir.dinlədiklərim də köhnəldi köhnələrlə və getdilər.birdəfəlik.
indi yumru bir disk çıxıb,köhnə videolentlərin yerinə!şəkilləri nə vaxt rəfə qaldırassız hə?!..mən vermərəm heç kəsə o şəkilləri.öz saf vaxtlarıma ən iyrənc vaxtlarımda baxmalıyam bilirsən?!başa düşürsən məni?!lənətə gələsən səni görüm,rədd ol!heç nə anlamırsan!
Yalançıyam və iyrəncəm mən.bəzən bütün təkliyimi,üstümə paltarım kimi çökən bu təkliyi soyunmaq istəyirəm amma lüt soyuq olacam!Və hərdən o qədər iyrənc oluram ki...lənət olası seksin hər şeyin dərmanı olduğunu düşünürəm.tək dərdim sevişmək yəni.bu qədər iyrəncəm mən.zibil!insanın özündən iyrənməsi utancverici bir hiss.
O qədər qorxağam və tənbələm ki..hərdən acanda otağımdan çıxmağa belə ərinirəm..və burnumdakı o zibilləri yeyirəm..dadlıdır,çox dadlıdır.
Mən əslində böyük məqsədlərə sahibəm..bəli gələcəyim çox qəti olmalıdır.əslində çətin olacaq ,amma çətinləri sevirəm.bilirsiz uğur hər zaman mənlə olub di gəl ki,onu adam yerinə saymamışam mən!hər şey özümdən asılıdı dedilər mənə!dedim ki,lənət olası özümü göstər mənə!mən görmürəm-çoxu aynaya bax dedi.dedim ki o aynadakı hərəkət edən ət yığınıdır!
Ruh deyirəm Allahın bəlası,ruhumu ver mənə.içimdəkini ya azad elə,ya da özümün olan yeni bir ruh!
Haralardasa bu fikirləri mənim kimi düşünən biri vardır əlbəttə.və hər bir insanın öz həyatında bir “Tyler Durden”i olmalıdır.məndə də var.gec oldu,amma oldu deyəsən.bundan daha da ötəsinə ehtiyacım var.məni döyən bi özümə.xəyali özə.Yalnız mənim gördüyüm və heç kimin görmədiyi bir özümə.bu şizofreniyadır artıq.Şizofrenik ikilik bu xəstəliyin adı.Şizofreniyanın bu növünü sevirəm mən də.Yanımda onu təsəvvür etmək və onla danışmaq cəsarət tələb edir.Amma bacara bilərəm məncə!fikirlər çox qarışıqdır.hərdən bir sabunla hər şeyi partlatmaq və evimin altını üstünə gətirmək istəyirəm.Kinodakı kimi.Düzünü desəm,o kino mənim həyat tərzimə çevrilməyə başlayıb artıq.Elə düşünmə ki kinonun qabağından bu dəqiqə durmuşam və onun təsirindən yazıram bu cümlələri.Yox bunu ondan,özümdən və söhbətlərimizdən təsirlənib yazıram.
Hardasa xoşbəxtliyin olduğunu və xoşbəxt ailələrin olduğunu düşünürdüm,amma mənim gördüyüm olardan deyildi.yəni heç də xoşbəxt ailədə yaşayıram demək olmazdı.atam alt mərtəbədəki otaqda məskunlaşıb artıq və bütün paltarlarını özü yumağa başlayıb.evdə yemək yemir,sadəcə işdən sonra evə əynini dəyişməyə gəlir.Və sol küçənin sonundakı pitza dükkanından bir pendirli pizza alıb gəlir.Bir də bəzən cola əvəzinə pivə.qaydası üzrə yeməyini bitirdikdən sonra tv-dəki proqramların təkrar bölümlərinə baxıb yuxuya dalır.
Anam artıq siqaretə başlayıb.O gün onun otağının yanından keçəndə tikiş maşının səsi gəlmirdi.Qapıını döydüm və içəri girdim.Gördüyüm mənzərə məni şoka salmışdı düzü.Bir əlində “Canada Club” viskisi və o biri əlində light siqareti.İçir,arada çəkir və tv-də bir proqramın təkrar bölümünə baxırdı.Atamın baxdığı təkrar bölümə.Qəribəydi.mənə elə gəldi ki sözləşiblər,amma artıq bir həftədi ki görüşmürdülə.Və birbirlərin görməməyə çalışırdılar.Eyni evin içində darıxmaq dəşət ağır olmalıdı məncə.Mən dədarıxırdım.özü də çox darıxırdım.o yaxınımda ola ola onun üçün darıxırdım.əslində onu görürdüm amma ayrı qucaqlarda,ayrı əllərlə birlikdə və dodaqlarla toqquşarkən.o hamısını danışırdı mənə.
“Bu gün Tony-lə bir olduq,o çox ehtiraslıydı.məni birtəhər elədi,onun öpüşləri,toxunuşları,ilahi bu oğlan elə bi ehtiras maşınıdır.hər gün mənlədir John..!”mən isə dinləyirdim ancaq.bilmirdim artıq nə edəcəyimi və nə cür qurtulacağımı.bilmirəm.sonrasını bilmirəm hələ.

asta-asta

hər gün bir doğruya gedirəm asta-asta.addımlarım çox dəyişkəndir.konkret tutduğum bir yol yoxdur.baxış açılarım hər an dəyişə bilir.bu beynimdə formalaşmanın olmamağı demək deyil,bu sadəcə axtarış istəyidir.yəni insan axtardıqca,mükəmməlləşir və irəliləyir.amma asta asta dəyişirəm.
yavaş-yavaş öyrənirəm ki,mən özümdən əvvəlkillərin elədiyini eləyən bir oyuncağam.təkrarlanır hər şey.bu səndə də belədir,məndə də.eyni şeyləri yazıram bəlkə də.və bəlkə də bezdiricidir eyni mövzu ətrafında fırlanmaq.amma bu aralar bu məsələlər ən çox diqqətimdə olan məsələlərdir.hər şeyi anidən dəyişmək,ideallarımda olana çatmaq və onlar kimi bir həyat qurmaq arzuları məni hara aparır bilmirəm.bundan 2 il əvvəl də o arzu var idi,indi də.amma heç nə dəyişmir ortalığda.dəyişən şeylər var əslində.və çoxdur.amma söhbət mühüm bir dəyişimdən gedir.yəni gözəgörünən bir dəyişmədir məqsədim.o gün bir şeyin fərqinə vardım.mən eynilə atamın həyatını yaşayıram.o cavanlıqda edənləri edirəm.özümdən asılı olmadan,asta-asta onu təkrar edirəm.məsələn o gəncliyində çox demokrat və üsyan olub.mən də eləyəm.bunun genlə bağlı olduğunu deyənlər tapılacaq aranızda bilirəm.mən də elə düşünürdüm başda.amma bu tam belə deyil.yəni əgər genlə keçdiyini düşünsək,onda mənim də beynim atamınkı kimi işləməli idi.amma tam fərqli düşüncə tərzləri var.eyni pəncərələrə baxıb,müxtəlif yerlər görürük.nəysə xasiyyət cəhətdən eynilikdən əlavə istəklər,arzular,məqsədlər və atdığımız addımlar da üst-üstə düşür.məsələn bu yaxınlarda mən təşkilata qoşulmuşam.AGT-Azad Gənclik Təşkilatı.O vaxtlarda da atam belə tipli təşkilatlara qoşulub və hətta qatı,fanatikcəsinə ideologist olub.müsavatçı olub illərlə.20 ilə yaxın.mənim qoşulduğum belə şey olmasa da,oxşardı hardasa.bu mövzuları güclü bilmədiyim üçün çox yazmayacam,fikrimi başa düşdünsə lap yaxşı,amma başa düşmədinsə edəcəyim bir şey yoxdur.
gitara daha sonra.mənə dediyinə görə və qohumlardan eşitdiklərimə görə:mən uşaq olanda,hamı deyirdi ki,ona gitara öyrət,o da musiqiçi olsun.amma o deyirdi ki:”Toğrul gitaraya əlini vursa,əlini qıraram falan.”yəni birtərəfli qarşıydı.amma indi özü mənə gitara öyrədir.Yəni o onu təkrar etməmi istəmirdi,amma iş elə gətirdi ki,onu təkrar edəsi oldum.nə bilim bəlkə də bu mənə elə gəlir.amma mənə nə gəlirsə elə asta-asta gəlir.hər şey belədir həyatda.yavaş-yavaş həyat səni qəliblərə salır.istisnalar var,amma belə olur əksəriyyətində.bundan kənara çıxmağı bacaranlar ya dahilər olur,ya da dahi ola bilməyən dahi dəlilər.birinci qrup hamının tanıdığı dahilərdir.ikinci qrup da dahilərdir,amma onların bəxti gətirmiyib necə diyəllər öz vaxtlarında və öz ətraflarında düşüncələri anlaşılmadığından dəli damğası altında və dəlixanalarda dahilik ediblər.
Bu da belə.bu yazdıqlarım inanmıram ki özümdən başqa kimisə maraqlandırsın.heç gözləmirəm də.sadəcə özümə maraqlıdı deyə yazdım.bir il sonra bunlara baxıb,öz inkişafımı müşahidə edəcəm.və asta-asta dəyişdiyim baxış açılarıma və düşüncələrimə baxacam.dəyişkən varlığam.ruh halı cəhətdən də,istəklər cəhətdən də.çox dəyişkənəm.stabil olmağı sevmirəm.ona görə özümü hərdən heç özüm də başa düşmürəm.
p.s:bu yazını yazdığım zaman dinlədiyim “Hisslər danışanda” və “Sen kimsin” treklərini hamıya məsləhət görürəm.hələlik

sus...

Onlar gecikiblər.məni itiriblər artıq.hər nə etsələr də məni qazanmaq olmaycaq.mən onların deyiləm artıq.tam başından uduzmuşdu onlar.Tanrı mənim onların olmadığını yazıb alnıma.qalan hər şey boşdu.mən bu olanlara layiq olmasaydım,heç biri olmazdı.hər şey əlimdədir indidən belə.mən istəsəm hər şeyi dəyişə bilərəm,amma dəyişməyəcəm.qoy belə qalsın.hardasa 10 il belə qalsın qoy.əl dəyməyəcəm heç nəyə.yorulmuşam həddən artıq.
Günün birində ayıldım və gördüm ki mənə öyrədilənlərin hamısı boş şeylərdir.zibil zibil qaydalar.o vaxt ayıldım mən.ali məktəbə onların istədiyi yerə qəbul olmadığımda.heç özümün də istədiyi yer deyildi.amma tanıdım mən onda onları.bəlkə də ən pis anlarım idi amma onların vecinə deyildi.onlar çox acımasızdılar.məni başa düşmək əvəzinə,məni qınadılar.
Sonra dəyişdi hər şey.mübarizənin təməli əslində məktəb vaxtından qoyulmuşdu.amma o tumurcuğun cücərməsi üçün lazım olan mühit yox idi.hər şey o vaxt qıt idi.gücüm də,həvəsim də.sonra mübarizə başladı.və mən yavaş yavaş özüm olmağa başladım.hələ də bitmiyib amma yorulmuşam.əsas olan təməli tam,güclü və dolğunluqla atmışam.indi ən önəmli mərhələ başlayır yavaş yavaş.tələsmədən,aramla və ağılla atılan addımlar gəlir.ətrafın seçilməsi,beynin formalaşmasında mühüm olan bilikərin yığılması.
Siz gecikdiz artıq.siz mənlə maraqlanmaq üçün gecikdiz.mənim kimi sevib sevmədiyimi maraqlanmaq üçün gecikdiz.bunun ayrı adı yoxdu.ancaq gözümdən düşürlər hər süni suallarında.məni qazanmaqları uğrunda atdıqları hər addım səriştəsizdir.
Bilmirəm,bəlkə də bu mənə elə gəlir.amma indi yaxşıları düşünürəm ancaq.ancaq inamlı və ümid verən şeyləri düşünməliyəm indi.çünki onlara ehtiyacım var indi.səndən də bezdim.səni yazmaqdan,səni xəyal etməkdən də.ilham pəriləri bezib artıq sənə görə gəlməyə qapıma.
Mən aqressiv deyiləm,mən yuxarıdakıları yazmaq istəməzdim.mən 10cu sinifdə hər sınaqdan sonra otağa qapanıb o yazıları yazmaq istəməzdim.mən məktəbdə dərs əvəzinə şeirlər yazmaq istəməzdim.mən uniforma geyinməmək istəməzdim.mən bu geydiyim krossovkaları geymək istəməzdim.mən sizə indi belə yanaşmaq istəməzdim.mən siqaretə başlamaq istəməzdim.mən heç içmək də istəməzdim.mən indi ayrı yerlərdə olmağı arzulamaq istəməzdim.
əgər siz məni anlasaydınız.indi isə sus.eşitmək isrəmirəm indi heç nə.sadəcə boş boş duracam bu durduğum yerdə.yorulmuşam,üstümə gəlməyin.sonra davam edərik,sus...bitirək bu söhbəti elə burda.bir-birimizə baxaq elə boş-boş.sən də yorulubsan bilirəm.bu oyun bizimdir,dost.indi biz sonlara yaxınlaşırıq.gəlib çatdığımız bu nöqtələrə necə gəldiyimizə baxaraq bir siqaret yandırmaq vaxtıdır indi.illərin yorğunluğunu canımdan ancaq bir-iki siqaret tüstüsü çıxardacaq...nəysə,mən də çox danışdım deyəsən,susdum,sən də sus..

Həqiqət Diaqramması

Mən öləndən sonra heç nə dəyişməyəcək.Hər şey əvəzlənəcək,əvəzlənir və əvəzlənib də.Əvəzedici olmayan heç nə yoxdur!Hər şey keçicidir,hər şey!Yeməklər,içməklər,sex,xoşbəxtlik,sevgi,ayrılıq,göz yaşı,gülüş və sən!Eləcə də mən.Xüsusilə də mən!Mənim heç bir dəyərim yoxdur.Mənim mübarizəm məni ancaq bədbəxt eləyir.Heç nəyi dəyişə bilməyəcəyini anlayaraq dəyişiklik istəmək və dəyişmək uğrunda atılan hər addım axmaqlığa doğru aparan bir addımdır.Yəni axmaqlıqdır,yəni ki,mən,sən,biz axmağıq!
Mən heç bir rolu olmayan bir bədən,bir ət yığınıyam.Oy,yadımdan çıxdı.Mən fahişəyəm!Onlar da müştərim.VİP müştəri.Daimi müştərim və hətta ömürlük müştərim.Bu sistem budur bax!Artıq heç nə.Onlar məndən lazım olduqca istifadə edir,daldan qabağdan nəyim varsa alıb,əvəzində də qabağıma puldan,yeməkdən,sümükdən zaddan bir şey tullayırlar.Onların “zövq”ü əbədidir.Mənlə “yatmaq”dan doymur onlar.Elə ancaq “vurur”lar mənə daldan,qabaqdan.
Sən öləndən sonra nə olacaq bilirsən?mən öz ölümümdən sonrakıları bilirəm.Yas olacaq,40 gün bizim və yəqin yaxın qohumların evində televizor açılmayacaq,musiqi olmayacaq.Sonra 40 gündən də sonra baxmadıqları serialların dvd-lərini porkat götürüb baxacaqlar.Təzə mahnıları da yükləyəcəklər ki,ölənlə ölünməz!
Onlar mənim ölümümdən sonra halvamı yeyəndə,ağlayanda-məin də böcəklər,goreşənlər,qurdlar yeyəcəj.Ağzıma torpaq dolacaq,çürüyəcəm,leş olacam,iyrənc qoxacam.Amma həyat davam edir!Onlar özlərinə bu həyata tutndmaq üçün yenisini tapcaqlar.Həyat çox əclafdır,çox qəddar,acımasızdır!Yaşaya bilən yaşasın görüm!Sürünməsin,yaşasın!Bel üstündə yatmaq nəzərdə tutmadım yaşamaq deyəndə,öz ayaqlarının üstündə durmaq dedim yaşamaq deyəndə.Amma bunlar ancaq Azərbaycanda belədir!Mən ancaq Azərbaycanda xoşbəxt ola bilmirəm!Mən ancaq Azərbaycanda yaşadığım müddətdə bu sistemi belə iyrənc təsvir edirəm və ancaq Azərbaycanda addımbaşı hər insanı ümidsizliyə apracaq mentolitet sərhəddi görürəm.Mən yəqin digər yerlərdə belə olmazdım.
Bir də yadıma düşmüşkən,yəni P.S:
Əslində xoşbəxtlik yoxdur,olmuyub və olmayacaq da!
Əslində sənin idealların səndən də bədbəxtdir!
Əslində mənim xəyallarım tutduğumda o mələk-indi kimləsə sevişir!
Əslində-sənin xəyallarındakı ağ atlı şəhzadən də kimisə altına salıb indilərdə və əclafın böyüyüdür!
Əslində dünya fırlanmır heç!
Əslində bunları yazan da mən deyiləm heç və bunları da oxuyan sən deyilsən heç!
Biz qəliblərik,biz geydirməyik,biz çin malıyıq!Bilirəm qəbullanmaq çox çətindir və başından bəri təkzib edib məni söyürsən ya da dodağını dişliyirsən əsəbdən!Və bəlkə də çoxdan çıxıbsan yazımdan.Amma doğru olan bir şey var.Həqiqətlər acı olur və insanın gözünü açılanda sevinməyə çox az şey olur.

Stabil depressiya

Səndən sonra hər şey dəyişdi.Evimiz,mən,insanlar,qaydalar,sevgilər,xəyanətlər,xainlər..
Bir az həvəsdən düşmüşəm,çünki hamı edənləri edirəm.Bütün kişilər və qadınlar eynidir əslində bilirsən?!Tək fərq bioloji cəhətdəndir.Və bəzən beyinlər fərqli ola bilir,amma bəzən.Çünki hamı eyni şeyləri düşünür!Eyni yeməkləri yeyirik,eyni içəcəkləri içirik və sonda hamımız eyni prosesi yerinə yetirik.hisslər,duyğular-hamısı eynidir,hamısı.Hamımız eyniyik,hamızmız.Nə sən fərqlisən,nə də ki,mən!
Evimizin 3 otağından birindən istifadə etməyə başlamışam.Çıxmıram otaqdan.Çimmirəm neçə gündür.Çirkliyəm və iyrənc qoxuram.Otaqdan ancaq tualetə və sifariş etdiyim pitsaları götürməyə qapının ağzına gedirəm.heç onları da tam yemirəm.Hamısı yarı yarımçıq qalır.Arıqlamışam.Ancaq içirəm və çəkirəm.Saçım da uzanıb.Mənə sənsiz doğurdan da çətindir Vallah.Bütün insanları televizorsuz,qeybətsiz təsəvvür et bir anlıq.Mən də o vəziyyətdəyəm bax!
Ayrılıq dəhşət pis şeydi və dəhşət acımasızdır.Heç bir rəqib tanımır.Nə güclü,nə zəif,nə oxumuş,nə də ki avam.hamı eyni cür əziyyət çəkir sevdiyindən ayrılanda.Və hamı da yavaş yavaş gəbərir hər gün daxildən.Bütün kişilər ayrılıqdan sonra bu cür olur.mənim heç bir fərqim yoxdur.Həyat ədalətsizdir ya tanrı?!Bu sualın cavabını hələ də tapmamışam.
Fərqli olduğumu düşünürdüm,amma gözümü açdığım zaman özümü sizlə eyni inkubatorda gördüm!
Geri gəl mənə fərqli olum təzədən.Olmasam da qoy özümü aldadım.
Hamı kimi olmaq çətiniymiş vallah.Bezdim Vallah.Öldürəcəm özümü vallah!
://

SƏN

Heç nə vecimə deyil.Heç kim mənim üçün maraqlı deyil.Yalnız sən vacibsən mənə.Başdan ayağa sənəm mən.Səni arzulamaqdan,səni vərəqlərə çəkməkdən,dəftərləri sənlə doldurmaqdan doymuram mən.Nə də ki,bezmirəm!Sənlə qurduğum hər arzu bilirəm ki gerçəkləşməyəcək.Və onların yalan çıxması da məni qorxuzmur.Mən o yalanları da sevirəm.Çünki onun da arxasında bir sən varsan!
Ancaq mən və sən.Və musiqi..Bizim xəyallarımızda canlandırdığımız dünyanın təməli olan musiqi.Bir az Emilia Torrini,bir az da Miguel Calo!Bir az sənin gülüşün,bir az da günəş işığı.Tango bir az da..Bomboş evin boş otaqları..Açıq pərdə və pəncərələr.Sərin külək və sənin saçların..Üzümə tökülən və məni qıdıqlandıran saçların...İlıq dodaqlarınla dodaqlarımın toqquşması..Mən əvvəllər heç bu qədər həyəcanlı olmamışdım.Xoşbəxtliyə toxunmaq üzrəyəm,əl dəymə mənə.Nə də mən sənə əl dəyəcəm.Söndür telefonunu və də gözlərini də açma.Qoy dodağların dadı və öpüşün ətri getməsin..Mənə ehtiras alovu ilə dolmuş bədən lazım deyil!Mən səni bədəninə görə sevmirəm!Mən səni incidə bilmərəm.Ruhuna toxunuram ancaq mən.Elə sən də.
Parisin sevgi dolu küçələri və dəli biz.Vecsiz addımlarla gəzişimiz..Biz maddı tələblərin hökmdar olduğu dünyanın içində mənəvi ləzzət dadmaq istəyən iki axmağıq.Biz hər şeyin qarşılıqlı olduğu dünyada bir-birimizə heç nə vəd etməyən və bir-birimizi sonsuz sevən iki axmağıq!Bu sevgi çox dəlicədir.Çox qanunsuzdur bizim sevgimiz.Nə qürür var,nə də ki qısqanma.
Mən əvvəllər səni çox axtarırdım,amma indilərdə illərimi alan bir axmaq həqiqət tapdım!Sevgi özü səni tapır,sən sevgini yox!Sevginin xəritəsi yoxdur.Sevgi nə yarımada tanıyır,nə ölkə,nə qitə,nə materik,nə də ki,okeanlar.
Mənə səni sevmək üçün bir baxış bəsdir.Bəs elədi də.Bir dəqiqə də bəsdir mənə vurulmaq üçün..Sevgi zamanın yox edə bilmədiyi tək şeydir.Sevgi qocalmayan tək şeydir.Sevgi zamanla azalmayan tək şeydir.Zamanın aciz olduğu,zamanın məhv edə bilmədiyi tək qüvvədir SEVGİ!
Onların dediklərinə qulaq vermə.Onlar sevmiyiblər,onlar özlərini aldadıblar ancaq.Mənə nə onlar,nə də dedikləri lazımdır.Mənə ancaq sən,sənin sevgin,sənin gözlərin,sənin göz yaşın,sənin gülüşün,sənin saçların,sənin pıçıltıların,sənin smslərin,sənin ətrin,sənin dodaqların,sənin öpüşlərin maraqlıdır!Başdan ayağa,dırnaqdan saça qədər sən.Şimaldan cənuba,qərbdən şərqə qədər sən istəyirəm mən......!

Buludlardan sənə,səndən də buludlara...

Axşamları eyvana çıxıb baxdığında buludlar bir əl qədər yaxın gəlir insana.Elə bilirsən ki,əlini uzatsan ovuclarına buludun tozu dolacaq.ya da xırda buludlar.Nə bilim nəyi,amma ondan bir hissənin ona əlini uzatdığın zaman ovucuna düşəcəyini zənn edirsən.
Mən uşaq vaxtı balaca olduğum üçün çox əsəbləşərdim.Böyükləri də başa düşə bilmədiyim üçün onları qınıyardım.Ya da təzədən özümə hirsdənərdim.Mən həmişə böyük olmağı arzulamışam.Amma günün birində uşaqlığıma qayıtmaq istəyi oyanada anladım ki,böyümüşəm.Böyüklük belədir.Böyüklük uşaq olmağı arzulamaqdır.Çox qəribə an oldu an.Əslində qayda üzrə sevinməliydim,amma olmadı.Mənim üçün ən böyük arzu olan böyüklük əslində heç də yaxşı şey deyilmiş.Zaman sel kimi axıb gedirdi və sanki mən bir damcı belə dolmurdum.Zaman əlimin arasından yerə süzüldükcə həyat maskaları çıxardırdı.
Həyat və zaman ikisi birgə çox yaxşı oynuyur bu oyunu.Biz arada oyuncağıq.Bizim heç bir şeyə heç nəyimiz,heç bir hərəkətimiz təsir etmir!Bizim varlığımız və yoxluğumuz heç bir rol oynamır.Biz oyun gedən zaldakı,oyun meydanındakı suvernirlər ya da ki,bayraqlarıq!Bəzək üçünük bizlər!Oyun oynuyanlar darıxmasın deyə.Amma özümüzü xoşbəxt hiss edirik biz.Deyirik,gülürük,arzulayırıq.Arzular da yalançı olur çox vaxt və biz heç nəyi ayırd edə bilmirik çox vaxt.Gözümüzə pərdə salıblar bizim!
Ən böyük arzum idi o vaxt buludlara əlimi uzadıb toxunmaq.Amma arzum yalan və içiboş oldu.SÜRPRİZ-Buludlara toxunmaq olmurmuş və əslində sən dmə buludlar uzaqdaymış bizdən xeyli.Məsafələr böyükdür sən demə mənlə və buludlar arasında.Məsafələr aldadıcıdır.Yaxın görünən nə varsa uzaqdır əslində.Sən mənə çox yaxın olduğun kimi də əslində çox uzaqsan.Sənə yaxınlaşdıqca səndən uzaq düşürəm mən!
Eyni dünyada yaşayırıq əslində biz.Bəlkə də eyni şəhərdə-Bakıdayıq biz.Amma uzaqlardayıq bir-birimizdən.Məsafələr sevginin qatilidir.İnsan məsafələri qət etdikcə dəyişir.Məsafələr elə həyatın özüdür.Yəni ki,həyat özü də məsafələrdən ibarətdir.
Qəribədir.Yer üzündə insan əz uzaq nöqtə insanın belidir.
Hər şey çox çətin,qarmaqarışıq,əlçatmazdır necə də.Mən belə qəlizliklərlə dolu olan sistemdə yaşamaq istəmirəm.Gəl gedək o biri qalaktikalara.Bəlkə orda bululdlar bizdən aşağıda olacaq və bəlkə də orda biz buludlarda yaşayacağıq.
Buludlar cənnətin döşəməsidir məncə.İnsanlar orda bulud üstə gəzəcəklər məncə.buludlar pambıq kimidir.Onlar dağılışırlarsa deməli küsürlər bizdən.Onlar da canlıdırlar və onların da öz dünyaları var məncə.Amma onlar bir yerə yığıldıqlarında ağlayırlar.bu yağışdır.
Yağış-Buludların sevinc göz yaşlarıdır.Onlar qovuşurlar və ağlayırlar.Və xoşbəxt sonluq.Gəlin həmişə küsdürək onları və ağlasınlar.Və biz də onların müşayiəti altında gəzək.Bəlkə də bir gün onlar ağlayanda,sənlə mən gəzəndə rastlaşacağıq.
Gəl biz də qovuşaq,ağlayaq və xoşbəxt son!
Sən mənim ən əlçatmaz buludumsan və mən həmişə sənə eyvanlardan baxacam.

İnto the Tmenizüğa

İkinci kursun axırına qədər olacaq hər şey.Az qalıb ikinci kursun axırına da.Bir il zad.Bir il nədi ki e,gözünü yum aç,barmağı qatla gəlib keçəcək.Çoxlu planlarım var.Ayrı bir iş tapmaq istəyirəm.Hardasa günün yarısını işləmək.8 saat zad.Evdəkilərin də üzünü az görərəm beləcə.Çünki hər gördükcə tələbləri arıt.Tələbin ardı-arası kəsilmir.Onu elə,bunu elə.Elə bil köləyəm mən!Özümə vaxt ayırmağa imkan vermirlər.beləcə səblərim də sağlam olar.Canımı qorumalıyam nə də olsa,hələ lazımdır mənə o.Sonra dərsləri də yoluna qoymaq lazımdır.Kəsrlərimi düzəltsəm və heç olmasa 3ün stependiyasın alsam,o vaxtlar da idmanla məşğul olacam.Belə babat da bədən yığsam,işlə qırağa 1000 azn də pul atsam.İşdən əlavə stependiya zad da.Bankda da hesab açacam.Və son addım bu həyat üçün.Universitetdən çıxmaq üçün ərizə yazacam və çıxacam.Ardınca hərbi xidmət.Qayıtdı yoxdur daha.Mən bütün iplərimi qırdım onlarla bağlı olan.İstədiyim azadlıq artıq mənim əlimdə olacaq o vaxtlarda.
Ayrı həyat,ayrı yaxınlar,ayrı əhatə,ayrı ev,ayrı öhdəliklər və ayrı böyüklər.O həyat məni çox yorurdu.Elə bu həyat da deyəcəm o vaxt.Azərbaycanda həyat çox sıxıcı keçir.Sevmirəm bu şəhəri,bu ölkəni və bu insanları!
“Tmenizüğa”.Fransada bir kənd.Şokolad fabriki də var orda deyirlər.Mən də ora getdim bəlkə.Orda bir fransız qızyla da sevgili olaram.Heç evlənmərik..Evlilik böyük məsuliyyətdir.Onun öhdəliklərini daşımağa gücümüz olmaz bizim.İkimiz də yorğun olacıyıq o vaxtlar.
Mən ona Azərbaycanı və Bakını danışaram,o da mənə Fransa və Parisi.Dünya qəribə qurulub niyəsə.Eyni xasiyyətli adamlar orda burda doğulurlar,eyni nyerdə doğulmaq əvəzinə.Nə bilime day mən.Deyirlər Allahın hikmətindən sual edilməz.Elə buna görə dərinə getmirəm.O bilən məsləhətdir.Tale,inanc,alın yazısına inananlardanam.Bəsit adamam.Başıma hər nə gəldi “O” bilən məsləhətdir deyib keçirəm.Nəysə əşi.
Beş ya da altı il kənd həyatı yaşayaram.Dil də öyrənəcə m o vaxtda dəqiq.Fraznsızca Səni Sevirəm daha gözəl səslənir.JOTEM!Romantik gecələr yaşayarıq,kənd səssizliyində istirahət edərik.Gözlərinə baxıb güc alaram səndən.Enerji.Şükr eliyəcəm o vaxtlarda allaha.İndi də eliyirəm e,amma o vaxt lap çoxlu edəcəm.
Sonra dinə başlıyarıq sənlə.Hardasa yaşasaq 10 il zad sonra.Bir yerdə illərdir cavabsız olan hər sualı cavabına qovuşdurarıq.Tanrının hikmətinin böyüklüyündə azarıq.Sonra da ölərik,əcəl çatanda.Ya da birinci sən ölərsən.Mən onda qayıdacam Bakıya.Bakıda bir qocalar evinə gedərəm.Orda da təkbaşıma axırımı gözlüyərəm.O biri dünyada da təzədən qovuşarıq.
Bu da ki happy end =)
P.S:Fransada Tmenizüğa adlı bir kənd yoxdu.Söhbəti tutana uğurlar,tutmayana da bolluca tutnarzulayıram.
:P

No cigaret,no cancer!

Əvvəl boğazın yanır.Ağrıdır səni.Sonra ürəyin bulanır.Qusmaöın gəlir.Gəyirməy istəyirsən.Və bəzən gəyirirsən də.Sonra başın hərlənir.Yatmağ istəyirsən.Yorğun olursan birdən-birə.Özündən asılı olmur.Elə bunlar baş verərkən,gözünün önündəki hər şey fırlanır elə bil.Sonra beyin dumanlanır.Hər şeyi unudursan,hər şeyi.Bütün bu reaksiyaların hamısı zibil SİQARETdə olur.Çəkmiyin bunu,çəkənə də tərgit deməyin.Dilə rahat gəlir bu söz.Bədən öyrəşəndən sonra olmur heç cürə.Amma məndə öyrəşməyib,amma tərgitməy də istəmirəm.Amma rahatdı tərgitmək,amma tərgitməliyəm elə!Çünki heç bir zibil düzəlmir.Alə sən öl düzəlmir.Heç içmək də dəyişmir heç nəyi.Leş gününə düşənə qədər içdiyim vaxtlarım olub.Ciyərlərimdə tüstü bitənə qədər çəkdiyim vaxtlarım da olub.Amma səhəri gün eyni zibil yenə də.Bir şey dəyişir ancaq.Səhər ağzın zəhər kimi dadır və başın da çox ağrıyır.Elə bil çəkiclə döyürlər beynivin içinə.Danq-danq-danq!Səs küylə dolu olur beynin içi.Qulağıvı tutub qaçası gəlir adamın belə haıda.Amma qaçdığın yer yalnız otağın küncü olacaq.Gedib qısılırsan bir küncə və şizofrenik vəziyyətin çatana qədər danq-danqların əsiri olursan.Key kimi olursan düz 2-3 saat.Budur olan şeylər.Ayrı heç nə olmur!
Nə içəndən sonra kürəyindən qanad çıxıb,cənnətə gedirsən,nə də ki çəkəndə ayrıldığın sevgilin geri dönür!
Nə bilim alə...Day nə deyim ee mən!Yaşa gör də!

Oxu,amma söymə!

-Şəkildə gördüyünüz bizim qəhrəmanımızdır.Qurtarıcımız,batman`imiz,superman`imzi,nə bilim ee day ağlıva nə gəlirsə odu o şəkildəkilər.Ürəydilər birdəfəliy!Konkret bratdı olar.Zor oğlandı olar ay ataş.Belə də ki,brat mən də olar olacam böyüyəndə.Ala sən bilmirsən bular kimdi?Alə sən lomsan ki!Xiyardı ee bu..Ala bütün Azərbaycan gəncliyinin kumiridi də o qaqaşlar.Polat,Çakır.Ala televizor yoxdun sizdə?!
-Yox
-Də sən öl?
-Sən öl.
-ala yaxşı ki yoxdu ee..Özüm ölüm deyirəm ki bir pox da yoxdu televizorlarda indi.Sizin vaxtda bilmirəm,amma indi bir pox da yoxdu.Vapşe ta vurdum sizin vaxtıvıza liçnıy.Mən baxmıram şəxsən,bir arabir kefimə düşəndə gecələr zad belə “təpə”lər olur e..Onnara baxıram i fso!Hə sənə o qaqaşdarı deyirdim də mən.Ala hamı kostyum geyindi a kişi o qaqaşdardan sonra.Belə day təsbeh,ataş,abi,brat zad da.Dilimizdə və mədəniyyətimizdə böyük intibah dövrü oldu da o vaxtlar..Hamı tarix zad oxudu,nə bilime polis akademiyasına gedənlər artdı.Hələ buların nasqisi,balışı zadı da variydi də.Mən şəxsən Polat balışına baş qoyanlardan olmuşam.Polat nasqisı də geyinmişəm.
Neyse brat,men gedim pusu yeni bolum alim e.o defekini izdiye bilmedim.ayidi olara ele hormetsizdiy olmaz.

Maraqsız,mənasız,dəxilsiz bir esse.çox dəxilsiz çox.

Darıxıram.Özü də çox.Ciyərlərimə hava sığışmır.Nəfəssizlikdən öləcəm belə getsə.Mən heç dərd çəkməyə vərdişli deyiləm.Ürəyim də çox balcadı,amma indi ora nə qədər dərd sığışıb,özümnən icazəsiz.Hər ötən gün içimdə nələrsə artır.Adını bilmirəm artan zadın.Hər gecə yuxular da məndən gizlicə qaçır otağımdan.Gecələrim yuxusuzlaşır.Xoşbəxt ola bilmirəm mən.
Su içirəm,amma dilim-dodağım qurudu.yemək yeyirəm,amma elə bil mədəm boşdu.Lənətləyib elə bil məni Tanrı məni.Tanrının sevilməyən övladları sırasına mən də daxil olmuşam deyəsən.
Kömək elə mənə.Tək qalmaq çətindir.Burnuun ucu da göynüyüb artığ darıxmaqdan və həsrətdən.Gözlərimdə sonsuz bir kədər hiss olunur.Güzgüdə hiss elədim o gün bunu.”Lənət şeytana,gör necə də qocalmışam!”dedim özüm-özümə.Yaşlanıb içim.
Gülüşlərimdə iyrənc çarəsizlik hiss olunur.İçimdə bir istək var indilərdə ancaq.İnsanlardan qaçıb,özümü ayrı bir yerə qapıyasım var!Qış olsaydı cəhənnəm,amma yayda lap çətindir.İstilərə də dözmək olmur.Təkily bir yandan isti bir yandan.Eeehh....Həyat doğurdan da çətindi eee Allah haqqı.Hələ mənim kimi fərqli axmaqlar üçün belə dəhşət şeydi e yaşamaq.Yaşamaq deyirəm ee sənə mən,yaşamaq.Belə ürəyin istiyən kimi də,sərbəst həyat falan.tut da söhbəti sən də a bala,ya da get tut ye!Lap lomdu ee indiki gənclərin əksəriyyəti deyirəm!Nəysə əşi,mövzudan çıxmıyım.
Hər gün yazıram,yazmayanda da xatirələrə sığınıram.Xatirələr..Xatirələr xatırlandıqca insanı ağrıdır.Peşmanşılıq hissi bürüyür hərdən insanı keçmişindəki xatirələri xatırladıqca..Xatirə var insanı güldürür,xatirə var ağladır,xatirə də var toyda oxuyur indi.Saatı beş min zad.Belə babat qazanır da özünə görə.O da özünə görə bir xatirədir.
Şəklinə də baxıram aradabir.Nə az,nə də ki,çox.Bircə şəklin var elə məndə.Gülürsən o şəkildə.Baxdıqca dodağımı dodaqlarına yapışdırasım.Möhkəm qucaqlamaq istəyirəm səni indi bu dəqiqə.
Hər gün təkrarlanan,amma mənim hələ də aldandığım,öyrəşdiyim bir şirin hiss var üstümdə.Gecələr telefona baxmaq xəstəliyi.Hər dəfə gecənin bir yarısı,telefonu əlimə elə ümidlə alıram ki.Elə sevinirəm ki o an,elə inanıram ki o an.Nəsə bir mesaj ya da ki,buraxılmış zəng görmək ümidi ilə telefonu götürürəm.Amma heç zad yoxdu.
Başa düşürsən ki heç nə deməkdir?!.Heç ee heç..Boşluq,heç.bular çox pisdir!Mən indi konkret lomkadayam.
Kimdə yandıran var,siqaret çəkəcəm bir dənə!

103.

Dost nədir və ya kimdir?Dost və ya dostluq nəyə deyilir?Siz kimə dost deyirsiniz?Pulun olanda yanındakı peyda olunan şəxslərə “dost” deyilir.Dara düşdüyündə yanında həmin şəxslərin yoxa çıxması da “dostluq”deyilir.Mənim “dost”larım var,olub da,olacaq da.Mən”dost”luqlar yaşamışam,yaşayıram və yaşayacam da!Amma mənim heç dostum yoxdur.Beləsi çox yaxşıdır!Öyle kafana göre takılıyosun abi.Dost da neyin nesi ulan?!Hepsini sikdir et!Sıçdırtma şimdi burda ağzına.Nəysə.
O gün yenə depressiyadayam.depressiv anım idi.darıxırdım dəhşət.tək idim.facebook-a girdim.danışası adam axtarırdım.amma yox idi.heç nə dəyişmədi.Daha da tənhalaşdım.Dibə doğru getdim.Sonra çıxdım fb-dan.
Vərəği əlimin altına qoydum ki nəsə cızma qara edəm.Ürəyimi boşaltmaq istədim.Amma 0 nəticə.Qəribədir.Ürəyim doluydu,amma yaza bilmədim heç nə.Daha da dibə getdim.Və bu dəfə daha da gücsüzləşdim və bacarıqsız olduğumu hiss etdim anidən.vərəği cırdım o dəqiqə.
İçim çox qəribəydi o gün.Ürəyimə intihar damırdı nəsə.Qusmağım da gəlirdi.Ağlayıb boşalmağ istədim.Mahnı qoşdum.Olmadı yenə heç nə.Bir az da boğuldum.Acizləşdiyimi hiss elədim və də yaşlandığımı niyəsə.Mən əvvəllər belə deyildim.İstəyəndə ağlayıb boşala bilirdim.
Sonra içdim.üstündən də bir siqaret yandırdım.Sərxoş olmaqdı məqsədim.Beynim dumanlandı və hər şeyin bitdiyinə inanmağa başladım bir anlıq.Amma bir müddət davam elədi.Ayıldım tez də.Yenə eyni zibil.Bu dəfə qorxaqlığımı özümə təlqin elədim.Sanki bu hiss məni olduğum yerdən çıxardıb,əvvəlkindən daha da dərinə çırpdı!
Qərarsız qalmışdım.Onda düşünməyə vaxtım oldu bir az.Bütün ətrafım,yaxınlarım,”dost”larım,məni “çox” sevənlər,mənə “dəyər” verənlər..Heç biri yox idi yanımda.Sms yazmağa ərk elədiyim bir kimsə də yox idi.(gecə saatı olduğu üçün).
Sənin dostun var mı görəsən yuxarıdakı vəziyyətlərinçün?!Mənə dost ol,dost.Nolar gəl dost olaq.”dost” yox DOST!Kömək et mənə.Qaçdığım bu həyat yolu arxamdan silinə silinə məni də silməyə can atır.Qaça bilmirəm,ayaqlarım yorulub.
Gəl dost olaq.Nolar,dost olaq.Gəl dost olaq,dost!
=(