Gəl

Tutduğun əllər yazırdı içimdəki hər bir hissi, İndi yoxsan və yazmıram,içim-çölüm tərtəmiz, Ya da ki,zir-zibil və qoxuram başdan ayağa tənhalıq. Gəl,dəniz! Dalğalarla qonaq evimə,yoxdur heç kəs. Özümdən asılı ndeyil,neyniyim ki soyuğamsa əgər?! İlk qabağımıza çıxan sərhəddəcə məğlub olduq, Varmı səndə iynə sap?! Hisslərim olsun dərzi,tikəcəm bütün qırıq ipləri. Göstər düzünü,göstər tərsini, Üzünü verdim sevgimin,çıxartdın astarını! Ağını çıxartdım mən də hər şeyin,cibimdə “qara”ların.